Eflatunun Kızıllığında

Eflatun rengi bir düş
Etraf karanlık
Dışarısı
Kar, boran, kış
Belki güneş açmıştır
Bir yaz günü kadar aydınlık

Üşüyorum
Bu yalnızlık olmasa
Bu kadar soğuk olmazdı bu oda

Sigara sarmalı
Ağır ağır kalkıyor elim
Önce bir kıvılcım
Sonra sıcaklığı kızıllığın

Fikrin Sahibi Fikret

...
Ey Marmara'nın mâi der-âguuşu içinde
Ölmüş gibi dalgın uyuyan tûde-i zinde;
Ey köhne Bizans, ey koca fertût-ı müsahhir,
Ey bin kocadan arta kalan bîve-i bâkir;
Hüsnünde henüz tâzeliğin sihri hüveydâ,
Hâlâ titrer üstüne enzâr-ı temâşâ...

Tevfik Fikret - Sis
3 Mart 1902 

Sîdar*

Sual eyledik adımızı, gölge dediler. Gölge dediler, ruhun diğer bir halidir. Cismen insan ve ışık var olduğun da var olur. İnsan ile büyür, pişer, olgunlaşır. İnsan ile düşünür, oturur, sarılır. Can bedenden uçtuğunda o da kaybolur. Bir beden var olsa da aydınlatacak ışık bulunmazsa zayıf kalır, kayıp olmaya yakındır. Pervane olsan da kandile, titrer durur gölgen öylece. Ama vardır her canı aydınlatacak bir ışık evrende, seyyah olup aramak gerek. Karanlıktan korkmamalı, hangi gece güne dönmemiş ki.

Gölgeye dönmüş cismin dediler, sığınacak mum alevi arar olduk, dilimiz dönmez gayrı anlatmaya ahvalimizi. Suskunlara karışmışız bilmeden, bir olduk, bekler olduk.

Ansızın peyda oldu karşıda, uzak ama parlak bir nokta. Işığı ulaşır mı bu seyyaha? Yollar uzun sabır etmek gerek, varmak için yıldıza.

*Sîdar: Gölge veren.

Paylaşmak İstersen

Penceremde yağmur sesi
     elimde bir fincan kahve
     ve yanan bir sigara
Anın mutluluğu için
     insan ne ister başka
                                 daha

Koca Yılan ve Bağırsakları

Yerin altındayız, bilmem kaç metre. Saat 23’ü çoktan geçmiş. Koca bir yılanın bağırsaklarında sıkışıp kalmaya benziyor bu iş, karanlık ve sonu belirsiz. kötü zamanlardayız demişti bir adem oğlu.

Eğer

Zor iş bizimki
Karmaşık
Ama hayatlar iç içe
Bütünleşmiş sanırım
artık

Kimi zaman gitmeler gerek
belki
Basit tesadüfler

Ama
Belki yine gelirim
Sesime ses veren
olursa eğer

Gibi Bir Şey

Su yürüdü. Karton bir bardağın dibinden, poşet çay üzerinden. Sigaramı söndürdü. Basit ve anlamsız. Ölümün gelişi gibi.

Sual 1

Cismen vâr olmak mıdır yaşamak? Yoksa varlık ile benliğin yanında gerekli midir aşk?

Duman

Dört duvar arasında, ama üstü açık bir mekanda, önümde dumanı tüten bir sigara. Hava soğuk, elimde sıcaklığına sığındığım bir bardak çay. Etraf kalabalık, fakat beni kendine hapseder koyu bir yalnızlık. Bir nefes, ciğerlerimi dolduran duman ve çevremde boş boş konuşan, yüzlerinde sahte gülücükler olan insansı bir grup insan. Sesimi çıkarsam duyarlar mı diye merak ediyorum, susuyorum sonra çünkü anlarlar mı bilmiyorum. Ben yine sigarama dönüyor, içime kapanıyorum…

Yumruk

Malatya’nın koca dağları arasında kalmış on üç haneli bir köy canlandırın kafanızda. Birkaç meyve ağacı var tarla başlarında. Yoğun bir sarı hakim dağlara, tarlalara ve insanlara. Evlerin hepsinin duvarı taş, damı toprak ve bu evlerde insanlar